Często w nocy, kiedy wszyscy już śpią przestaje na chwilę udawać kogoś kim nie jestem i pozawalam, aby emocje brały górę. Leżę sobie wtedy i wylewam łzy, najczęściej przynosi to ukojenie, jednak nie zawsze. Prawie zawsze sięgam w takich chwilach po długopis i zeszyt i pozwala sobue przelewać na papier co czuję. Ostatniej nocy powstało coś takiego.

    
                  

                           Ile można ukrywać co się czuje?

                          Ona sobie nie radzi.

                          Codziennie wylewa setki łez.

                         Najczęściej nocą, gdy nikt nie widzi.

                        Udaje silną, lecz na prawdę jest słaba.

                       Gdy się budzi jej twarz jest blada od płaczu i bezsenności,

                       a poduszka mokra od uronionych wcześniej łez.

                      Jednak ona ukrywa wszystkie pozory.

                      I wyrusza każdego ranka, na bitwę zwaną życiem .

 Proszę o wyrażenie Waszego zdania na temat tego tekstu. 
Jest on napisany w 3 osobie, ponieważ tak jest  dużo łatwiej pisać mi o swoich uczuciach.