Dzisiaj obudziłam się wcześnie, choć nie trzeba iść do szkoły. Włączyłam laptopa i zaczęłam zastanawiać się co tak na prawdę jest sensem mojego życia, bo przecież coś musi nim być. Jednak odpowiedzi nie znalazłam. Teraz nadal leżę, już bez celu. Patrzę w sufit i próbuję się opanować. Nie mam ochoty wstać i patrzeć innym w twarz. Nie chcę znowu zakładać jednej z tysięcznych masek.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz